کلیدهای خصوصی بدترین طراحی در کریپتو هستند — و میلیاردها هزینه دارند

برای بیش از یک دهه، امنیت کریپتو بر اساس یک فرض شکننده ساخته شده است:
اینکه یک راز واحد - یک کلید خصوصی - می‌تواند به طور ایمن تولید، ذخیره، پشتیبان‌گیری و هرگز در معرض دید قرار نگیرد.

واقعیت خلاف این را ثابت کرده است.

طراحی که همچنان شکست می‌خورد

از سال 2011، هک‌ها و کلاهبرداری‌های کریپتو منجر به ضررهای تخمینی 22.7 میلیارد دلار در صدها حادثه گزارش شده شده‌اند.
سال به سال، تحقیقات به همان علت اصلی باز می‌گردند: به خطر افتادن کلید خصوصی.

در سال 2024، کل ضررهای مرتبط با کریپتو به تقریباً 2.2 میلیارد دلار رسید، که حوادث مرتبط با کلید خصوصی بیشترین سهم را داشتند.

تا نیمه اول سال 2025، وضعیت بدتر شد. گزارش‌های صنعت ضررها را بین 2.1 تا 2.47 میلیارد دلار تخمین می‌زنند که 69 تا 80 درصد آن به به خطر افتادن کیف پول، کلید خصوصی یا زیرساخت امضا نسبت داده شد.

تمام ارقام بر اساس داده‌های عمومی ناقص و کمتر گزارش شده است.

صنعت همچنان در حال وصله کردن علائم است.
اما بیماری دست نخورده باقی می‌ماند.

میلیون‌ها کاربر، یک نقطه ضعف ساختاری

این مشکلی محدود به نهنگ‌ها یا صرافی‌ها نیست.

فیشینگ، بدافزار، نشت عبارات بازیابی، سوءاستفاده از مرورگر و مدیران رمز عبور به خطر افتاده بر میلیون‌ها کاربر در سراسر جهان تأثیر گذاشته‌اند. بیشتر ضررهای خرده‌فروشی گزارش نمی‌شوند، تکه‌تکه شده در تراکنش‌هایی که برای تبدیل شدن به خبر اصلی خیلی کوچک هستند - اما در مجموع ویرانگر هستند.

حقیقت ناراحت‌کننده این است:
کیف پول‌های کریپتو مدیریت کامل کلید را از انسان‌های ناقص می‌خواهند.
و وقتی شکست اتفاق می‌افتد، کاربران سرزنش می‌شوند - نه سیستم.

بزرگترین سرقت نکته را اثبات کرد

در فوریه 2025، صنعت بزرگترین سرقت واحد خود را تا به امروز متحمل شد:  تقریباً 1.5 میلیارد دلار در یک حادثه مرتبط با Bybit از دست رفت.

حمله رمزنگاری را نشکست.
فرآیند امضا را شکست.

با به خطر انداختن رابط تأیید تراکنش، مهاجمان به طور مؤثر کنترل کیف پول را به دست گرفتند. کلیدهای خصوصی از سرقت جلوگیری نکردند - آن را فعال کردند.

این حادثه از تمام رکوردهای قبلی پیشی گرفت و واقعیت تلخی را نشان داد:
تا زمانی که اختیار امضا قابل تصرف است، دارایی‌ها هرگز واقعاً ایمن نیستند.

سؤالی که صنعت از آن اجتناب کرد

برای سال‌ها، امنیت کیف پول بر یک هدف متمرکز بوده است:
بهتر از کلید خصوصی محافظت کنید

آن را رمزگذاری کنید.
آن را تقسیم کنید.
آن را در سخت‌افزار پنهان کنید.
از کاربران بخواهید دقیق‌تر از آن محافظت کنند.

اما صرف نظر از اینکه این دفاع‌ها چقدر پیشرفته می‌شوند، همه آن‌ها یک نقص مشترک دارند:
یک کلید خصوصی باید وجود داشته باشد - جایی، در زمانی.
این وجود سطح حمله را تعریف می‌کند.

بنابراین سؤال واقعی دیگر این نیست که چگونه از کلیدهای خصوصی محافظت کنیم.
سؤال این است،  چرا اصلاً باید وجود داشته باشند.

Alph.AI و تغییر فراتر از کلیدهای خصوصی

در Alph.AI، ما از یک فرض متفاوت شروع کردیم:

اگر کلیدهای خصوصی مشکل هستند، حذف کامل آن‌ها باید راه‌حل باشد.

به جای مدیریت کلیدها، معماری کیف پول Alph.AI مفهوم کلید خصوصی کامل را به طور کامل حذف می‌کند.

• اختیار امضا در چندین جزء مستقل توزیع شده است.
• هیچ سیستم، دستگاه یا شخص واحدی نمی‌تواند به تنهایی یک تراکنش را مجاز کند.
• در هیچ نقطه‌ای یک کلید خصوصی کامل وجود ندارد - نه رمزگذاری شده، نه بازسازی شده، نه قابل بازیابی.

این از طریق یک سیستم امضای نسل بعدی مبتنی بر MPC همراه با محیط‌های اجرای ایزوله و طراحی عملیاتی اعتماد صفر به دست می‌آید.

از نظر عملی:

• چیزی برای هکرها برای سرقت وجود ندارد.
• مسیر واحدی برای حمله وجود ندارد.
• هیچ "حالت خدا" داخلی وجود ندارد.

امنیت با طراحی، نه با وعده

رویکرد Alph.AI حول چندین اصل اساسی ساخته شده است:

• امضای بدون کلید: کلیدهای خصوصی تکه‌تکه شده و از نظر ریاضی غیرممکن برای بازسازی هستند.
• سطح حمله خارجی صفر: خدمات امضا در شبکه‌های ایزوله بدون نقاط ورودی عمومی عمل می‌کنند.
• حوزه‌های امنیتی مستقل: هر جزء فرض می‌کند که دیگران ممکن است به خطر افتاده باشند.
• اعتماد تقویت شده با سخت‌افزار: عملیات حساس فقط در محیط‌های اجرای قابل اعتماد درجه بانکی اتفاق می‌افتد.
• بدون نقطه شکست واحد: نه فناوری و نه پرسنل نمی‌توانند به تنهایی سیستم را به خطر بیندازند.
• تأیید سرتاسر: هر درخواست امضا احراز هویت، اعتبارسنجی و ممیزی می‌شود.
• عملیات اعتماد صفر: حتی تیم‌های داخلی نمی‌توانند به صورت یکجانبه عمل کنند.

این در مورد اضافه کردن قفل‌های بیشتر نیست.
این در مورد برداشتن در است.

هیچ کلید خصوصی وجود ندارد. هرگز.

پنهان نشده.
رمزگذاری نشده.
برای بازیابی تقسیم نشده.

زیرا هرگز وجود ندارد.

کلیدهای خصوصی دوره اول کریپتو را تعریف کردند.
آن‌ها نباید دوره بعدی را تعریف کنند.

همانطور که ضررها همچنان در حال افزایش است و اعتماد کاربر در حال فرسایش است، صنعت باید فراتر از دفاع از یک انتزاع شکسته حرکت کند.

آینده امنیت کیف پول مدیریت بهتر کلید نیست.

این دنیایی بدون کلید است.

*تمام داده‌های ارجاع شده در این مقاله از گزارش‌های صنعتی عمومی جمع‌آوری شده و ارقام ناقص و کمتر گزارش شده را نشان می‌دهد.

درباره Alph.AI

Alph.AI یک پلتفرم تحلیل و معاملاتی غیرمتمرکز نسل بعدی است که برای علاقه‌مندان به میم کوین طراحی شده و رسماً در سال 2024 با 2 میلیون دلار سرمایه‌گذاری استراتژیک به رهبری Bitrue راه‌اندازی شد. این پلتفرم فناوری هوش مصنوعی پیشرفته را با اجرای یکپارچه معاملات ادغام می‌کند تا بینش‌های بلادرنگ، استراتژی‌های معاملاتی هوشمندتر و تراکنش‌های فوق‌سریع میان زنجیره ای را ارائه دهد.

این پلتفرم دارای تراکنش‌های فوق‌سریع و ایمن (به سرعت 300 میلی‌ثانیه) است و از چندین زنجیره از جمله SOL، BSC و X Layer پشتیبانی می‌کند. عملکردهای کلیدی شامل:

• تحلیل روایت مبتنی بر هوش مصنوعی
• تماس‌های KOL و سیگنال‌های معاملاتی
• نظارت بر کیف پول هوشمند
• ردیابی روندهای داغ
• اسکن زنجیره همه‌جانبه
• شکار توکن جدید
• معاملات سفارش محدود
• ردیاب انحصاری Cabal

علاوه بر این، آشکارساز توکن طلایی پلتفرم فرآیند معاملات را با قادر ساختن کاربران برای شناسایی سریع و معامله توکن‌های با پتانسیل بالا با نرخ برد تاریخی بیش از 70 درصد ساده می‌کند.

سلب مسئولیت: این یک پست حمایت شده است. CryptoSlate هیچ یک از پروژه‌های ذکر شده در این مقاله را تأیید نمی‌کند. سرمایه‌گذاران تشویق می‌شوند تا اقدامات لازم را انجام دهند.

پست کلیدهای خصوصی بدترین طراحی در کریپتو هستند - و میلیاردها دلار هزینه دارد ابتدا در CryptoSlate ظاهر شد.